به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا وسیما آیا از اینکه فرزندتان را ترک می‌کنید و سرکار می‌روید، احساس گناه می‌کنید؟ آیا خودتان را با والدین دیگری که به نظر می‌رسد همه‌چیز برای فرزندشان فراهم می‌کنند، مقایسه می‌کنید و آرزو می‌کنید که‌ای کاش مثل آن‌ها بودید؟ آیا تابه‌حال به خاطر رفتار فرزندتان یا تنبیه او احساس گناه کرده‌اید و همچنان خودتان را سرزنش می‌کنید؟ آیا گاهی اوقات احساس می‌کنید که به‌اندازه کافی برای فرزندتان خوب نبوده‌اید؟ این‌ها احساساتی است که بسیاری از والدین به دلیل عشق و علاقه به فرزندشان، با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در واقع، والدین به دلیل علاقه به فرزندشان از اینکه والد مناسبی برای او نباشند، می‌ترسند. به گفته دکتر ناهید کرمی، روانشناس کودک و نوجوان و مدرس دانشگاه، احساس گناه والدین تا حدی طبیعی است، اما والدین باید مراقب باشند که درگیر شدن با این احساس می‌تواند آن‌ها را از شیوه تربیتی سالم دور کند و آسیب‌های مخربی را به دنبال داشته باشد. برخی والدین بیشتر
دچار احساس گناه می‌شوند همه افراد ممکن است در مورد مسئولیت‌ها و وظایف خاصی که به عهده‌دارند ضعف‌هایی را در خود احساس کنند و درمقاطعی فکر کنند که وظایف خودشان را به خوبی انجام نداده‌اند و درنتیجه، احساس گناه کنند. یکی از این موارد، احساس گناهی است که درصد بالایی از والدین این حس را تجربه می‌کنند و شاید مقطعی درگیر این حس شوند. اگرچه درصد بالایی از والدین این حس را تجربه می‌کنند، اما دکتر کرمی می‌گوید که برخی والدین بیشتر دچار احساس گناه می‌شوند: «والدینی که وسواس فکری زیادی دارند یا چالش ذهنی بالایی در اصول تربیتی فرزندشان را تجربه می‌کنند، بیشتر دچار احساس گناه می‌شوند. این دسته والدین، تربیت و رشد کودکان را کمالگرایانه بررسی می‌کنند و آن را بسیار دشوار و سخت می‌انگارند. همچنین والدینی که همیشه دلایل مشکلات زندگی‌شان را ضعف فرزند پروری والدین خودشان می‌دانند و تلاش می‌کنند که بهترین باشند و الگویی از والدین خود در تربیت فرزندشان برندارند نیز احتمالاً در تربیت فرزندشان بیشتر دچار احساس گناه می‌شوند.» این روانشناس ادامه می‌دهد: «دسته دیگر، والدینی هستند که اضطراب بالایی دارند و همیشه منتظر و گوش‌به‌زنگ اتفاقات و بحران‌های غیرمنتظره هستند.» کرمی یکی دیگر از دلایل احساس گناه در والدین را مقایسه با سایر والدین در رسانه‌های اجتماعی و اشباع از توصیه‌ها و اطلاعات زیاد می‌داند و می‌گوید: «این روز‌ها شبکه‌های اجتماعی به یک مورد قدرتمند در ورودی اطلاعات برای عموم مردم تبدیل‌شده است. گاهی افراد در گروه‌های عمومی یا خصوصی مطالبی را در مورد کودکان، فرزند پروری، اصول تربیتی، کلاس‌های آموزشی متفاوت برای فرزندان، تفریحات بچه‌ها و... به اشتراک می‌گذارند که والدین مضطرب، بامطالعه این مطالب شاید احساس کنند که در مورد فرزند خود کوتاهی کرده و والدین کافی نبوده‌اند لذا احساس گناه در آن‌ها تشدید شده و سبب احساس شرم یا عذاب وجدان در آن‌ها می‌شود.» او توصیه می‌کند: «والدین باید به‌طور مستقل در مورد کافی و خوب بودن خودشان تصمیم بگیرند و با دیدن تصاویری که گاهی ممکن است تاحدی ساختگی باشد، تحت تاثیرقرارنگیرند و خود را سرزنش نکنند.»
احساس گناهِ بیش‌ازحد مخرب است کرمی احساس گناه در حد اعتدال را لازم و ضروری می‌داند و می‌گوید: «خیلی از والدین ممکن است احساس گناه را بار‌ها و بار‌ها در مورد فرزندشان تجربه کنند؛ تا وقتی‌که این تجربه عملکرد والدین را تحت‌الشعاع قرار نداده و باعث دقت بیشتر آن‌ها در مسائل مربوط به فرزندشان شود، لازم و ضروری است.» احساس گناه بیش‌ازحد والدین مخرب است: «برخی والدین به دلیل احساس گناه بیش‌ازحد ممکن است به خواسته‌های
فرزندان بیش‌ازاندازه بها دهند و آن‌ها را برآورده کنند، در این صورت فرزندان احساس ناکامی را تجربه نمی‌کنند و در جوانی و بزرگ‌سالی افرادی با اعتمادبه‌نفس پایین خواهند بود یا احساس ناامنی می‌کنند و در تعامل با افراد جامعه دچار مشکل می‌شوند.» «برخی والدینی که بیش‌ازحد احساس گناه یا عذاب وجدان دارند، نمی‌توانند تصمیمات صحیح در مورد فرزند خود بگیرند و شاید آسیب‌های زیادی را در زندگی خود و فرزندان به وجود آورند و باعث شوند که فرزندانشان ازنظر سلامت روان دچار آسیب شوند.» برخی عوامل باعث تشدید احساس گناه می‌شود کرمی، عدم کنترل احساس گناه را عاملی در تشدید این حس می‌داند و می‌گوید: «اگر والدین نتوانند احساس گناه را در خود کنترل کنند، در برقراری تعامل مثبت با فرزندان ناتوان خواهند شد. این دسته والدین، هرروز شاهد فاصله گرفتن فرزندان از خود هستند و توانایی کنترل فرزندان و آموزش مهارت‌های صحیح برای زندگی آن‌ها را ندارند؛ درنتیجه این حس در آن‌ها بیشتر خواهد شد و عملکرد زندگی آن‌ها را به‌شدت کاهش خواهد داد.» این روانشناس ادامه می‌دهد: «والدینی که درگیر اختلالات روانی هستند و نه خود توانایی از بردن این مشکلات را داشته و نه از مشاور و روانشناس کمک گرفته‌اند نیز می‌توانند باعث تشدید احساس گناه در خود شوند.»
در این موارد احساس گناه را باید جدی گرفت به گفته کرمی، احساس گناه والدین معمولاً در چند ماه اول بعد از تولد فرزند اول آن‌ها وجود دارد و پس از مدتی برطرف می‌شود، اما اگر این احساس از بین نرود، مخرب خواهد بود چراکه والدین دچار وسواس یا اضطراب می‌شوند و اثر مخرب آن، در تمامی مراحل زندگی خود و فرزندان به‌صورت زنجیره‌ای معیوب زندگی آن‌ها را دچار مشکل و آسیب خواهد کرد. اگرچه احساس گناه والدین طبیعی است، اما زمانی که اجازه دهید این احساس گناه بر افکار و تصمیمات شما غلبه کند، ناسالم می‌شود. او می‌گوید: «زمانی که والدین توان انجام مسئولیت‌ها و وظایف روزمره خود و فرزندان را ندارند و آن‌قدر خود را ناتوان می‌بینند که در انجام کوچک‌ترین کار‌ها و تصمیمات مستأصل می‌شوند، این احساس خطرناک می‌شود و باید آن را جدی بگیرند و به روان‌پزشک یا روانشناس مراجعه کنند تا قادر به حل این مشکلات یا تضعیف این احساس شوند.» بر احساس گناه خود غلبه کنید کرمی در توصیه‌ای به والدین می‌گوید: «والدین باید بدانند که هیچ‌کدام از ما کامل نیستیم و در موارد گوناگون ضعف‌هایی در انجام وظایف و مسئولیت‌هایمان خواهیم داشت، مهم این است که ارزش هدف‌های خود در تربیت و رشد کودکانمان را بدانیم و ارزیابی صحیح و مثبتی از خود داشته باشیم.» او تأکید می‌کند: «والدین باید با افرادی تعامل داشته باشند که حس عذاب وجدان را در آن‌ها به وجود نیاورند و آن‌ها را قضاوت نکنند و در نهایت این خود آن‌ها باشند که برای نحوه برخورد با فرزندانشان و برآوردن خواسته‌های آنان تصمیم می‌گیرند؛ در این صورت والدین می‌توانند از احساس گناه پیشگیری یا آن را رفع نمایند.» منبع: ایرنا
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: روانشناسی
احساس گناه والدین
احساس گناه
احساس گناه
برخی والدین
بیش ازحد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۲۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدیرعامل استقلال ملاثانی:آماده بازی بودیم ولی به ورزشگاه راهمان ندادند،آیا گناه کردیم؟/ بودجه کل تیم ما به اندازه یک بازیکن فولاد است
نعیم حمیدی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره اینکه تیم استقلال ملاثانی میزبان سپاهان در جام حذفی است و این نگرانی وجود دارد تا این تیم نتواند همانند بازی با فجرسپاسی شیراز ورزشگاهی برای میزبانی داشته باشد، اظهار کرد: ما یک تیم مردمی از یک منطقه محرومی هستیم. با تلاش مردم این منطقه و کلاً در قالب استان خوزستان با استعداد خودمان به لیگ دسته اول رسیده‌ایم. در شهر ملاثانی ورزشگاه داریم، از لیگ دسته سوم شروع کردیم و بعد از ۸ سال به دسته اول رسیدیم. در تمام این سال‌ها ورزشگاه ما تکمیل نشده است. تیم خصوصی هستیم ولی توانایی ساخت ورزشگاه را نداریم و باشگاه‌های خصوصی در لیگ برتر داریم که از ورزشگاه دولتی استفاده می‌کنند.
توانایی آن را نداشتیم تا مشکل نور را حل کنیم
مدیرعامل استقلال ملاثانی ادامه داد: به ما اعلام شد تا زمانی که ورزشگاه ملاثانی درست می‌شود بازی‌های خود را در ورزشگاه تختی اهواز برگزار کنید. این ورزشگاه زمین چمن خوبی نداشت که آن را درست کردیم ولی مشکل نور داشت و توانایی آن را نداشتیم تا مشکل نور را حل کنیم. خدا شاهد است در پول آب معدنی بازیکنان و کادرفنی مانده‌ایم. با نداری تیم‌داری می‌کنیم. قسمتی از فوتبال کشور را نشان می‌دهیم که پول همه چیز نیست. بچه‌ها با غیرت و با شرف در خدمت تیم هستند. مقابل بهترین تیم‌های کشور ایستادند و نتیجه گرفتند. تمام هزینه تیم ما در یک فصل ۲۰ میلیارد تومان است که شامل تمامی مخارج ما از پول اعضای تیم گرفته تا سفر‌ها و رفت و آمدهای‌مان است. این پول هزینه یک بازیکن فولاد خوزستان نمی‌شود.
گفته بودیم بازی حساسی با فجرسپاسی داریم
وی افزود: اداره کل ورزش و جونان استان خوزستان گفت مشکل نور ورزشگاه تختی را حل می‌کند ولی درست نکردند. ورزشگاه غدیر اهواز مانده بود که آن را به استقلال خوزستان دادند تا ضمن حفظ و نگهداری ورزشگاه، بازی‌های خود را در لیگ برتر برگزار کنند. در دیدار‌هایی به ما ورزشگاه داده بودند و به مسئولان آن تیم گفته بودیم بازی حساسی با فجرسپاسی داریم که در سقوط و صعود تیم‌ها تأثیر دارد. وضعیت خود ما هم خوب نیست و باید برای ماندن در لیگ دسته اول بجنگیم. باید بازی جوانمردانه کنیم. بنی تمیم مدیر کل ورزش و جوانان استان گفت ما ورزشگاه غدیر را برای شما می‌گیریم و نامه خود را برای این ورزشگاه بزنید. هیئت فوتبال استان هم بر این موضوع تأکید کرد ولی یک روز قبل از بازی گفتند ورزشگاه را نمی‌دهیم.
گناه ما چیست که آماده بازی هستیم
حمیدی خاطرنشان کرد: از استانداری تا اداره کل ورزش و هیئت فوتبال ورود کردند ولی در روز بازی درهای ورزشگاه باز نشد و تمامی ارگان‌ها و نهادها نظاره‌گر بودند، اما کاری نکردند تا درهای ورزشگاه باز شود و بازی لغو نشود. حالا گناه ما چیست که آماده بازی هستیم ولی برای‌مان کاری نمی‌کنند. چه کاری از دستمان بر می‌آید؟ در عرض یک روز می‌توانیم ورزشگاه بسازیم. ضمن اینکه مسئولان گفتند ورزشگاه غدیر را برای‌تان گرفته‌ایم. البته نفت مسجدسلیمان همکاری کرد و ورزشگاه داد، اما سازمان لیگ اجازه نداد، چون نفت و فجرسپاسی برای صعود به لیگ برتر با هم رقیب بودند.
باید تا پایان بمانیم
وی تصریح کرد: رئیس هیئت فوتبال استان چه می‌کند وقتی ما در استانی غنی هستیم و مشکل میزبانی تیم‌های استان حل نشده است. نباید تیمی مانع بازی تیم هم استانی خود شود. اگر اول فصل بود انصراف می‌دادیم ولی ۶ بازی تا پایان فصل مانده و باید تا پایان بمانیم
انتهای پیام/
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟